engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

Нікадзім Сілівановіч

1834–1919

Жывапісец, партрэтыст, ствараў іконы, дэкарыраваў храмы. Аддаў больш за трыццаць гадоў жыцця мастацтву мазаікі. Працаваў у станковым жывапісе, ствараў сюжэтныя кампазіцыі. У сваіх працах часта адлюстроўваў прадстаўнікоў простага народа.

Творы Нікадзіма Сілівановіча прадстаўлены ў музейных і прыватных зборах, храмах Літвы, Расіі, Беларусі. Вялікая частка захаваных графічных і жывапісных твораў майстра знаходзіцца ў калекцыі Літоўскага мастацкага музея ў Вільнюсе.

Жыў і працаваў у Вільні і родных Цынцавічах.

Выбраныя падзеі

Выбраныя творы

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

13 снежня 1834

Нарадзіўся ў вёсцы Цынцавічы Вілейскага павета Віленскай губерні (цяпер – Вілейскі раён Мінскай вобласці), у сялянскай сям'і.

1850

Быў прыняты ў пяцікласнае дваранскае вучылішча ў мястэчку Маладзечна.

1855

З'ехаў вучыцца ў маляўнічую школу санкт-пецярбургскага Таварыства заахвочвання мастакоў.

1856–1863

Паступіў на аддзяленне партрэтнага жывапісу Імператарскай Акадэміі мастацтваў у Санкт-Пецярбургу.

1864

Пасля завяршэння навучання мастак з'ехаў на радзіму.

1864–1865

Працаваў над іконамі святога Аляксандра Неўскага і партрэтамі Гасудара Імператара ў Віленскай губерні.

1864–1866

Жыў у Вільні, ездзіў у Цынцавічы, ажаніўся, пісаў партрэты і жанравыя карціны, ствараў іконы, дэкарыраваў храмы.

1866

Мастак пераехаў у Санкт-Пецярбург і падаў прашэнне аб залічэнні на мазаічнае аддзяленне Імператарскай Акадэміі мастацтваў.

1867–1869

Удзельнічаў у выкананні шэрагу важных мазаічных твораў, напрыклад, мазаічнай іконы "Спас Уседзяржыцель" для Пахавальні князёў Пажарскіх у Спаса-Яфім'евым манастыры Суздаля.

У пачатку 1870-х

Быў прыцягнуты да работ па ўпрыгожванні Ісакіеўскага сабора ў Санкт-Пецярбургу.

Лістапада 1876

Мастаку было прысвоена званне акадэміка мазаікі.

1877–1894

Напісаў некалькі рэлігійных кампазіцый для царквы ў Эзнасе.

1890–я

Прыняў удзел у афармленні храма Уваскрэшання Хрыстова ў Санкт-Пецярбургу.

1901

Пераехаў на сталае месца жыхарства ў Бірштаны, дзе абсталяваў невялікую майстэрню і аддаваў увесь вольны час жывапісу.

1914

З пачаткам Першай Сусветнай вайны мастак перабраўся ў Цынцавічы.

1919

Памёр у Цынцавічах.

2009

У Цынцавічах устаноўлены памятны знак, прысвечаны Сілівановічу.