engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

Шэпт

Сяргей Лескець 18 жніўня – 24 верасня 2022
Мінск, Беларусь
Выставачны праект Сяргея Лескеця. Куратарка, архітэктарка праекту: Дзіна Даніловіч

“Замова ўзнікла з паганскіх пацер і заклінанняў і першапачаткова асноўвалася на сіле чалавечага слова, потым на аўтарытэце таго бажаства, якое заклікалі, далей — на аўтарытэце замоўшчыка і перакананні веруючых; моц замовы ў дакладным вымаўленні пэўных слоў і выкананні суправаджальных абрадаў.” У складаны час людзі звяртаюцца да пошуку свяшчэннага, духоўнага і невымоўнага. У спробе перасягнуць сваю рэальнасць чалавек здабывае неабходнасць верыць. Адраджаецца цікавасць да старадаўніх рытуалаў, фальклорных практык, альтэрнатыўных спосабаў праявы духоўнасці — веры ў магчымасць ператварэння і вылячэння чалавека. У розных культурах гэтыя края вопыту існуюць як прэрагатывы шамана, чараўніка, знахара, шаптуна. На працягу дзесяці гадоў Сяргей Лескець вывучаў гэты містычны і заслонены ад чужых вачэй свет “вясковага вядзьмарства”, вандраваў па далёкіх вёсках, дакументаваў і архівіраваў сведчанні носьбітаў “сакральных вед”. Гэтая ўтоеная і вартаваная практыка “гаяння словам” паступова рабілася відавочнай: дакументальныя фатаграфіі лекарак-шаптух і траўніц, рэпартажныя відэазапісы рытуалаў лячэння, калекцыя рэчаў і атрыбутаў, тэкстыінтэрв’ю. Увесь сабраны аўтарам архіў артэфактаў і вобразаў стане матэрыялам для выказвання куратара. Як зрабіць бачным трансцэндэнтны вопыт, а чараўніцкія сувязі відавочнымі? Аўтары праекту знаходзяць форму пры дапамозе сучаснага мастацтва як інструмента, спосаба выказвання — гук, відэа, дакументальная фатаграфія, інсталяцыя, злучаныя сімвалічнай чырвонай лініяй, абуджаюць утоеныя веды, раскрываюць спалучэнні, з’яўляюцца спосабам зліцця з амаль знікнуўшай культурнай традыцыі продкаў. Перад нашымі вачыма разгортваецца працэс “зачароўвання свету” (калі перафразаваць словы нямецкага сацыёлага М. Вебера), у якім штодзённыя рэчы, звычайныя дзеянні ператвараюцца ў частку магічнага працэсу. У дадзеным выпадку мастак і куратар выкарыстоўваюць не навуковы і рацыянальны падыход, але інтуітыўныя, неканвенцыянальныя прыёмы, разлічаныя на пачуццёвае, нерацыянальнае ўспрыманне — правераный нашымі папярэднікамі спосаб “прыручэння” свету.

Тэкст: Вольга Рыбчынская

Выбраныя выставачныя праекты:

2021 — Genius loci. Genius lost. NCCA, Minsk.

 2018 — Whisper, Chongqing Art Museum, China.

 2017 — Whisper, show at Tbilisi Photo Festival, Georgia.

 2017 — Whisper, show and performance, Land Art Festival, Poland.