Аўтарскі каментар:

Пасля фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў Аляксандра Лукашэнкі цяжка сачыць за часам. Адлік дзён ператварыўся ў адлік месяцаў. Назіраючы за сітуацыяй з польскага пункту гледжання, мы захапляемся салідарнасцю, настойлівасцю і мужнасцю грамадзян, якія змагаюцца з рэжымам. Я з Беларусі, даўно жыву ў Мінску, і ўсе падзеі, звязаныя з гэтай краінай, мне асабліва блізкія.

Рэвалюцыя - гэта сіла пратэстоўцаў. Нядаўна ў Польшчы пачаліся масавыя акцыі пратэсту. Пратэсты ў Польшчы асацыююцца з барацьбой за правы жанчын і агульным супраціўленнем дзеянням уладаў. І ў Беларусі, і ў Польшчы ёсць агульная рыса - рэвалюцыя - гэта жанчына.

Паўтара месяца таму я папрасіла некалькіх сяброў з Беларусі - мастакоў, актывістаў, з некаторымі з якімі пазнаёміўся дыстанцыйна - напісаць мне лісты. Я ветліва і дакладна спыталася ў іх, бо не ведала, што яны адчуваюць, хочуць яны мне адказаць ці што -небудзь сказаць.

Лісты, якія я атрымлівала, аказаліся чулымі і кранальнымі, але расказваюць тую ж гісторыю. Пра страх, пра гвалт, пра пачуццё салідарнасці. Дзякуй за сілу дзейнічаць, за смеласць і сілу выказацца пра тое, што адбываецца зараз, і за тое, што вы змаглі сабраць усе свае эмоцыі ў адну літару. Я ведаю, як цяжка можа быць у гэтыя дні.

Словы маіх сяброў з Беларусі гучалі як галасы маіх сяброў з Польшчы, якія таксама актыўна працуюць у сферы культуры і мастацтва. Яны падзяляюць агульныя інтарэсы, але іх падзяляе адлегласць. Нягледзячы на ​​тое, што гэтыя дзяўчаты ніколі не сустракаліся, гэтыя лісты стварылі паміж імі нечаканую сувязь на вельмі асабістым узроўні.

Падводзячы вынік праекта, я хацела бы падзяліцца з вамі самым кароткім, але найбольш канцэнтраваным лістом, які да гэтага часу стаў неверагодна важным:

"Я не думаю, што боль ад таго, што ідзе далёка, менш, таму мы ўсе ідзём па гэтай трансфармацыі калідора, наколькі можам. Мне вельмі хочацца верыць, што ўсё гэта хутка разваліцца - не праз год, не праз два гады, калі раны нацыі будуць незагойныя. Маша Мароз"