Апісанне праекта (крыніца: artkurator.com):

М.Барозна на працягу шэрагу гадоў здымае ўсходнебеларускую вёску з выключна кантынентальнай назвай "Амерыка". "Дзіўна, што яе назва захавалася скрозь часы сцірання з памяці гістарычных назваў", – піша мастак у тэксце да выставы. "Мяне не вельмі цікавіць, хто і навошта так назваў гэтую вёску, не хацелася ў гэтым ландшафце штучна акцэнтаваць увагу на нечым забаўляльным, публіцыстычным. З-за гэтага можна не ўбачыць галоўнага". М.Барозна здымаў беларускую Амерыку і тады, калі ў ёй стаялі дамы, жылі людзі, быў дарожны паказальнік "Амерыка"; здымаў і потым, калі дамы сталі разбурацца, калі застаўся толькі адзін, апошні "амерыканец"; здымаў, калі вёскі ўжо не стала. Мастак быў адначасова і фатографам, і куратарам уласнага праекту. Гэты праект уключаў у сябе таксама акцыю "Закрыццё беларускай Амерыкі", якая адбылася ў 1997 годзе ў самой вёсцы.

Праект "Мая Амерыка" выстаўляўся ў Мінску восенню 1998 года, і менавіта гэтая экспазіцыя затым была прадстаўлена ў Дортмундзе. На выставе можна было ўбачыць не толькі хранікальна-дакументальную здымку, але і фатаграфіку з выкарыстаннем архіўных матэрыялаў, фрагментаў старых карт і лістоў пажоўклых кніг, і здымкі акцыі "Закрыццё беларускай Амерыкі". Дортмундская выстава, як да таго і мінская, выклікала вялікую цікавасць менавіта нестандартнасцю аўтарскага падыходу, шырынёй творчага мыслення. Сваю ролю адыграў, зразумела, і тагачасная асаблівая цікавасць нямецкага грамадства да краін Усходняй Еўропы. Пасля перапрацаваны і пашыраны праект быў паказаны ў рамках 8 Балтыйскай трыенале сучаснага мастацтва ў Вільні ў 2000 годзе; здымкі на мясцовасці і праца над праектам працягваюцца і дагэтуль.