engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

Аголеная

Рыгор Глюкман 1928
Дрэва, алей, 55,2 × 45,1 см

Выбраныя падзеі

Эксплікацыя працы ў калекцыі Белгазпрамбанка:

"Аголеная" Рыгора Яфімавіча Глюкмана з карпаратыўнай калекцыі ААТ "Белгазпрамбанк" была напісана ў Парыжы, дзе мастак жыў з 1924 года. Карціна адлюстроўвае адну з галоўных распрацоўваных майстрам тэм – спакуслівай жаночай галізны класічнага ўзору. У гэтым заключаны своеасаблівы парадокс мастака які апынуўся ў эпіцэнтры авангардных адкрыццяў і які застаўся чужым радыкальным пластычным навацыям і ўзрушэнню асноў акадэмічнага мастацтва.І хоць большасць майстроў Парыжскай школы ніколі не парывалі з фігуратыўнасцю і жыццяпадобнасцю, Глюкман у яе кантэксце выглядае выключна класічна і кансерватыўна.

Здаецца, мастак належыць дзвюм эпохам. Жывучы ў ХХ стагоддзі, ён натхняецца ідэальнымі выявамі Высокага Адраджэння, пракламуе сваё імкненне да захавання традыцый старых майстроў, вывучае тэхнікі нямецкіх і нідэрландскіх мастакоў ХV–ХVI стагоддзяў, а пачынаючы з 1920-х гадоў піша карціны амаль выключна на драўлянай аснове. Верагодна, таму многія яго працы з'яўляюцца своеасаблівымі рэмінісцэнцыямі хрэстаматыйных класічных узораў. У творчай спадчыне Рыгора Глюкмана можна ўбачыць перайманне ў духу гераінь антычных міфаў з карцін Тыцыяна, Веласкеса, Рэмбранта, одалисок Энгра і танцорак Дэга. Эклектыка тут - не адсутнасць адзінства стылю, але свядомае цытаванне, парад асацыяцый. «Гэта разнавіднасць манернага жывапісу, у якім майстэрства здольнае існаваць само па сабе, незалежна ад выпадковай цікавасці да сюжэту», – пісала крытыка ў 1929 годзе адносна творчасці мастака.

У гэтым кантэксце «Аголеная» Глюкмана – элегантны водгалас «Вялікай купальшчыцы» ці, як яе яшчэ называюць, «Купальшчыцы Вальпінсана» пэндзля французскага мастака-акадэміста першай паловы XIX стагоддзя Жана-Агюста-Дамініка Энгра. Рыгор Глюкман таксама паказвае мадэль са спіны, ствараючы пачуццёвы і цнатлівы партрэт жаночага цела. Не відаць ні асобы, ні патаемных спакуслівых падрабязнасцяў жаночай галізны. Толькі круглявая спіна, спусцістыя далікатныя плечы, мяккі паварот галавы, якая абапіраецца левая рука з сагнутым пэндзлем, упісаныя ў кампазіцыю з віртуознай пачуццёвай далікатнасцю.

Постаць маладой жанчыны чытаецца суцэльным залаціста-цёплым сілуэтам на трохі ўмоўным вохрыста-карычневым фоне. Каляровыя плямы і празрыстыя паўцені на смугляватай скуры ствараюць уражанне мяккай смугі, як бы якая ахутвае постаць. Здаецца, мастак "лепіць" цела сваёй цудоўнай мадэлі не пэндзлем, а цудоўным святлом з дапамогай найтонкіх каляровых пераходаў. Маляўнічыя эфекты дасягаюцца асаблівасцямі тэхнікі: выкарыстаннем драўлянай дошкі з нанесенай на яе шчыльнай белай асновы з гіпсу з даданнем мармуровай крошкі. Старанна адпаліраваны і ўтваральны бліскучую белую паверхню, гэты ляўкас забяспечваў яго жывапісу незвычайную ўнутраную светлавую насычанасць фарбавага слоя.

Глюкману ўдалося стварыць у гэтым вобразе асаблівы свет мастацкай пачуццёвасці, злучыць прамалінейнасць і загадкавасць, гранічную адчувальнасць і красамоўную недамоўленасць, мяккасць рыс, чысціню і нявіннасць са схаваным эратызмам, паэзіяй спакуслівай жаночай плоці.

У гэтай рабоце сапраўды ёсць своеасаблівая паэтыка дваістасці. У ёй натуральна ўжываюцца пераборлівая мода тых дзён (кароткая стрыжка ў стылі чарльстан, папулярная сярод гараджанак) і строгая антыкізіруючая традыцыя, выява дзяўчыны 1920-х гадоў і класічная ідэальнасць. Тое ж самае можна сказаць і аб фармальным рашэнні палатна. Паўабстрактная пластычная канструкцыя фону, сухаватыя графічныя зморшчыны тканін падкрэсліваюць сучаснасць працы, яе сувязь з мастацкімі ідэямі ХХ стагоддзя. У той час як гладкая, празрыстая, без слядоў мазка, жывапіс цела, плыўныя абрысы фігуры адсылаюць да шэдэўраў рэнесанснай і класіцыстычнай эпох.

У гэтым раздвойванні выявы ёсць адмысловае хараство, своеасаблівы вытанчаны і прадуманы мастачны эклектызм Глюкмана. У карціне злучылася ці ледзь не ўсё, што шукаў і чаму вынікаў мастак у мастацтве: высокі эратызм і тэма вечнай жаноцкасці, успаміны аб класіцы і сучасная вобразнасць, традыцыйныя тэхнікі і бездакорная імпрэза малюнка.

"Аголеная" Рыгора Глюкмана з'яўляецца таксама даволі рэдкім для беларускіх мастацкіх збораў прыкладам твора ў жанры "ню", які датуецца першай паловай ХХ стагоддзя. Выява аголенага жаночага цела атрымала шырокае развіццё ў мастацтве мастакоў-эмігрантаў, якія спасцігалі і вольна перапрацоўвалі вопыт жывапісу вялікіх еўрапейскіх майстроў.

Набыта на аўкцыёне Christie's у Лондане ў 2012 годзе."