engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Пераклад чакае праверкі

Альгерд Малішэўскі

1922–1989

Мастак.

Яго творчасці ўласцівы адкрытая эмацыянальнасць, драматызм, імкненне да жывапісна-пластычных пошукаў. Ён адзін з тых, хто сцвярджаў сваё мастацтва ў 1960-я гг. Менавіта тады ў краіне пашыраўся тэматычны і вобразны лад усяго мастацтва, аднаўлялася і ўзбагачалася яго пластычная мова. Наватарства і аптымізм, незадаволенасць дасягнутым і пастаянны пошук – гэта і былі нормы прафесійнай і грамадскай дзейнасці Малішэўскага на працягу ўсяго жыцця.

Групы

Выбраныя падзеі

Выбраныя творы

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

8 верасень 1922

Нарадзіўся ў Бабруйску. Тут ён вучыўся ў школе, шмат працаваў. Пасля таго, не стала бацькі, трапіў у дзетдом. У час Вялікай Айчыннай вайны Малішэўскі, як і многія яго таварышы, стаў на шлях партызанскай барацьбы.

1946

Паступіў у Харкаўскі мастацкі інстытут (Украіна).

1953-1981

Прыехаў ў Мінск і стаў выкладчыкам Мінскага мастацкага вучылішча. Педагагічная дзейнасць на вялікім адрэзку часу – гэта даволі значны бок яго творчай біяграфіі. У дзённікавых нататках Глобуса, які вучыўся ў Малішэўскага, ёсць такі запіс: “Вучыцца жывапісу і кампазіцыі ў Альгерда Малішэўскага лічылася за вялікі гонар. У Мінскай мастацкай вучэльні ён быў выкладчыкам нумар адзін… Мяняліся моды, мяняліся павевы, мяняліся куміры, а ён заставаўся першым. Гэта важна, каб вучэльня мела аўтарытэтных выкладчыкаў… Падчас маёй вучобы Мінская мастацкая вучэльня – гэта Малішэўскі”.

1956

Быў прыняты ў Беларускі саюз мастакоў. З гэтага ж года стаў удзельнікам мастацкіх выставак: рэспубліканскіх і персанальных; асобныя работы экспанаваліся на ўсесаюзных і міжнародных мастацкіх выстаўках.

1972–1986

Яго творы экспанаваліся ў ГДР, Вялікабрытаніі, Італіі, Канадзе, ФРГ, Эфіопіі.

Ужо першыя работы – пейзажы, мастака ўпершыню ясна выразіў свае дэкаратыўна-пластычныя пошукі ў галіне мастацкай формы, а потым перанёс знойдзенае ў карціны, партрэты і нацюрморты. Увагу гледача прыцягвае высакародная прастата і яснасць пачуццяў, дакладная перадача ў кожным канкрэтным выпадку пэўнага стану прыроды. Побач з творамі пейзажнага жанру мастак актыўна працаваў у галіне партрэта, нацюрморта, над тэматычнымі палотнамі. Дыяпазон сюжэтна-тэматычных карцін вельмі шырокі: гераічная барацьба савецкага народа супраць фашызму, лёс беспрытульных у гады грамадзянскай вайны, падзеі сучаснасці.

1977

Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР.

1988

Разам з групай мастакоў-аднадумцаў ім было створана творчае аб’яднанне "Няміга-17", члены якога ставілі перад сабой задачу абнаўлення паэтыкі і пластычнай мовы айчыннага жывапісу. Яркай і неардынарнай з’явай ў кантэксце развіцця беларускай мастацкай культуры канца ХХ стала стварэнне гэтага і некаторых іншых “нефармальных” аб’яднанняў мастакоў. На хвалі першых гадоў перабудовы аб іх шмат пісалі ў СМІ, на розных выставачных пляцоўках экспанаваліся іх творы.

Люты 1988

Першая выстаўка групы "Няміга-17", якая экспанавалася ў залах Палаца мастацтваў “…стала нечаканасцю і нават сюрпрызам не толькі для гледачоў, але і для калег-мастакоў… Выстаўка здзівіла цэласнасцю экспазіцыі і нестандартнасцю, неардынарнасцю дараванняў, самастойнасцю меркаванняў пра час і пра сябе…”,– адзначаў Крэпак.

Творы Малішэўскага захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, фондах Беларускага саюза мастакоў, Міністэрства культуры Расіі.