Выбраныя даты:

6 жніўня 1965

Нарадзіўся ў вёсцы Бобр (БССР, сёння Рэспубліка Беларусь).

1978-1983

Вучоба ў Рэспубліканскай школе-інтэрнаце імя Ахрэмчыка ў класе ў Пятра Шарыпе.

1983

Працягнуў навучанне манументальна-дэкаратыўнаму мастацтву ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (сёння Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў).

1984-1986

Быў прызваны ў рады Савецкай арміі . Служыў у Аўганістане. Дэмабілізаваўшыся, працягнуў вучобу ў інстытуце, ужо на 2-м курсе.

1988

На 4-м курсе інстытута Алесь Пушкін арганізаваў першы гурток Беларускага Народнага Фронту .

За ўдзел у арганізацыі мітынгу, прымеркаванага да восеньскага Дня памінання продкаў Алесь Пушкін быў арыштаваны на 15 сутак .

25 сакавіка 1989

Падчас святкавання 71-й гадавіны з дня заснавання Беларускай Народнай Рэспублікі, Алесь Пушкін ажыццявіў першы ў Беларусі маніфест сац-арта : напісаныя ім 12 плакатаў са зместам, які супярэчыць дзяржаўнай ідэалогіі, планавалася пранесці па галоўным праспекце Мінска да плошчы перад Домам урада. На адным з плакатаў быў намаляваны дзяржаўны сцяг БССР узору 1951 года і надпіс "Хопіць сацыялістычнай, адродзім народную Беларусь!". Калонне ўдалося прайсці толькі ад Тэатральнага інстытута да Дома друку, дзе мастак быў арыштаваны ў ліку астатніх 130 чалавек. Улады адрэагавалі кампаніяй супраць мастака ў прэсе, а таксама, 31 сакавіка 1989 года Прэзідыум Вярхоўнага Савета БССР указам унёс змены ў Адміністрацыйны кодэкс: узмацнілася адказнасць за выкарыстанне незарэгістраванай сімволікі - сцягоў, эмблем і вымпелаў. Алесю Пушкіну было прысуджана 2 гады ўмоўна і пяць гадоў паразы ў правах.

1990

У якасці дыпломнай працы стварыў манументальны роспіс "Гісторыя сваёй школы" ў вестыбюлі Рэспубліканскай школы-інтэрната па выяўленчым мастацтве імя Ахрэмчыка. Роспіс займаў плошчу ў 215 квадратных метраў і існуе да гэтага часу.

З 1991

Член Беларускага Саюза мастакоў .

23 сакавіка 1993

Мастак адкрыў адну з першых у Беларусі прыватных некамерцыйных галерэй сучаснага мастацтва "У Пушкіна" ў Віцебску, якая праіснавала да 1997 года. Галерэя займала плошчу каля 50 метраў і размяшчалася недалёка ад Музея Марка Шагала.

1996

Зрабіў манументальныя размалёўкі сцен праваслаўнай царквы ў роднай вёсцы Бобр, адноўленай пасля разбурэння ў 1936 годзе. Тэматыка роспісу ў эпізодзе Судны дзень ізноў насіла палітычную афарбоўку. Па правую руку Хрыста былі намаляваныя праведнікі, па левую - грэшнікі (асобы мелі падабенства з рэальнымі людзьмі, напрыклад Аляксандрам Лукашэнкам). Пасля таго, як фрэску паказалі ў тэлепраграме РТР "Весткі тыдня" ў 2005 годзе, царкоўныя ўлады накіравалі ў Бобр протаіерэя Мінскай епархіі Мікалая Коржыча, пад наглядам якога скандальная частка роспісу сцяны была замазана . 17 лютага 2011 года па дзіўным збегу акалічнасцяў гэтая драўляная царква пасля асвячэння яе патрыярхам Філарэтам згарэла .

1999

Лаўрэат другой Нацыянальнай прэміі "Хартыя'97" у галіне абароны правоў чалавека ў намінацыі "За смеласць у мастацтве".

Правёў свой самы гучны перфоманс "Падарунак для прэзідэнта" , калі перавярнуў каляску з гноем перад адміністрацыяй Аляксандра Лукашэнкі. За гэты перфоманс мастак быў прыгавораны да двух гадоў пазбаўлення волі ўмоўна.

У 2006 і 2010

У перыяд прэзідэнцкіх выбараў ён быў прэвентыўна затрыманы міліцыяй на некалькі дзён.

25 сакавіка 2014

Улады вёскі Бобр, дзе мастак жыве і перыядычна стварае сітуацыянісцкія акцыі, наладзілі цэлае прадстаўленне, перашкаджаючы правядзенню Алесем Пушкіным перформансу і выставы пад адкрытым небам сваіх работ ArtОccupy. Большасць з прадстаўленых работ з'яўляліся жывапіснымі палотнамі на тэмы, ніяк не звязаныя з палітыкай. Трактар, які паднімае слупы пылу і які едзе на мастака з мальбертам; людзі ў чорных скуранках, якія пераносяць карціны з месца на месца, адзін з якіх зрывае карціну Алеся Пушкіна з мальберта і цягне яе па зямлі, затым здзірае з яе адваротнага боку герб "Пагоня" і разломвае яго - гэты разгуляны ўладамі перформанс адсылае да гісторыі супрацьстаяння дзяржавы. і мастака, як, напрыклад, у савецкай рэпрэсіўнай традыцыі часоў "бульдозернай выставы".

26 сакавіка 2021

Пракуратура Гродна ўзбудзіла крымінальную справу на Алеся Пушкіна. Прычынай стала размяшчэнне партрэта дзеяча антысавецкага падполля Яўгена Жыхара на выставе ў гродзенскім "Цэнтры гарадскога жыцця", што трактавалі як "рэабілітацыю нацызму". Варта адзначыць, што карціна была напісана ў 2014 годзе і раней экспанавалася ў Беларусі і Расіі. У гэты час сам мастак быў у Кіеве, дзе ўдзельнічаў у выставе беларускага пратэстнага мастацтва "Кожны дзень". Нават ведаючы аб крымінальнай справе, Пушкін вырашыў вярнуцца ў Беларусь.

30 сакавіка 2021

Яго затрымалі ў вёсцы Жылічы Кіраўскага раёна Магілёўскай вобласці, дзе мастак працаваў на рэстаўрацыі палаца Булгакаў.

Канец лістапада 2021

Алеся Пушкіна адправілі на псіхіятрычную экспертызу , а ў снежні яму прад'явілі канчатковыя абвінавачанні па ч. 3 арт. 130-1 КК РБ (наўмысныя дзеянні па рэабілітацыі нацызму, учыненыя групай асоб) і арт. 370 КК РБ (здзек з дзяржаўных сімвалаў). Мастаку прапаноўвалі напісаць прашэнне аб памілаванні, але ён адмовіўся. У адным з лістоў з СІЗА Пушкін так расказвае пра партрэт Жыхара: "Я знаходжу людзей з сапраўднай, характэрнай беларускай гісторыяй, амаль забытай. Яўген Жыхар - адзін з іх. Яго партрэт 2014 года ўваходзіць у маю серыю "Беларускі рэзістанс" ("Беларускі супраціў" "). Партрэт Жыхара - гэта зборны "вобраз беларуса ў вайне 1939-1945 гадоў паміж Усходам і Захадам, паміж дзвюма таталітарнымі сістэмамі - савецкай і нямецкай" .

10 сакавіка 2022

Менскі гарадзкі суд пачаў разглядаць справу мастака. Алесь Пушкін адмовіўся ад паслуг адваката, а таксама выказаў недавер да суда. Міліцыянты выдалілі з залі жонку Пушкіна Яніну за тое, што яна сказала мужу некалькі слоў. Пасля і зусім было прынята рашэнне зрабіць працэс зачыненым. Па дадзеных праваабарончага цэнтра "Вясна", 10 сакавіка ў будынку суда затрымалі траіх чалавек, якія прыйшлі падтрымаць Пушкіна. Вядома, што двум з іх, Віталю Барысу і мастаку Алесю Цыркунову, прысудзілі па 15 сутак адміністрацыйнага арышту за "пікетаванне": значкі на заплечніку і вокладку пашпарта з гербам "Пагоня". Алесь Пушкін, быўшы ў карцэры, куды яго на 13 сутак адправілі за "непрыстойныя паводзіны" на адным з судовых пасяджэнняў, у знак пратэсту супраць свайго зняволення і 5000 палітычных крымінальных спраў, адкрытых у Беларусі, падрапаў сабе жывот .

30 сакавіка 2022

Падчас абвяшчэння прысуду Пушкін распрануўся, каб былі бачныя драпіны ў форме крыжа , і запатрабаваў вызвалення ўсіх палітвязняў. Таксама мастак падзякаваў прысутным за ўдзел у палітычным перформансе. Алесю Пушкіну прысудзілі пяць гадоў пазбаўлення волі ў калоніі строгага рэжыму шляхам частковага складання прысуду: 4,5 гады пазбаўлення волі па ч.3. ст. 130 КК РБ (рэабілітацыя нацызму) і год абмежавання волі з накіраваннем у папраўчую ўстанову адкрытага тыпу па арт. 370 КК РБ (здзек з дзяржаўных сімвалаў). "Прысуд не стаў нечаканасцю. Сам Алесь на адным з пасяджэнняў сказаў, што чакае і гатовы да таго, што яго асудзяць па максімуме, гэта значыць на 12 гадоў, але выказаў надзею, што пасля будзе рэабілітаваны. Прыгавор - пяць гадоў - вельмі жорсткі, нават затрыманне на гадзіну супрацьзаконнае, таму што Алеся судзілі як мастака. Ніякіх аргументаў, у чым ён быў вінаваты, прыведзена не было. Ён быў вінаваты ў тым, што намаляваў карціну, прычым яна да гэтага не аднойчы выстаўлялася ў дзяржаўных галерэях" , - кажа у інтэрв'ю DW Сяргей Будкін, кіраўнік Беларускай рады культуры (Беларускай рады культуры) – аб'яднання незалежных дзеячаў культуры. Таксама, паводле яго слоў, Пушкін перашкаджаў як савецкім функцыянерам, так і тым, хто прыйшоў да ўлады ў Беларусі пасля 1994 года.