engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Аўтаматычны пераклад

POKUĆ

3–5 ліпеня 2024
Marszałkowska | 18, Варшава

Выбраныя серыі твораў

Выбраныя творы

Праект Pokuć даследуе пошук беларускай ідэнтычнасці сярод міграцыі, выгнання і каланізацыі. Даследуецца, як гэты феномен адлюстраваўся ў класічнай, сучаснай, элітарнай, традыцыйнай і народнай культурах, падкрэсліваецца, як вечнае імкненне да «беларускасці» фарміруе беларускае самавызначэнне. Ключавым у гэтым праекце з'яўляецца кут (кут) — візуальна-семантычны сімвал, які ўвасабляе шматгранныя сэнсы. Родны кут азначае Радзіму, а пакуць – святы кут у хаце. Куты таксама ўвасабляюць супярэчнасці і межы: месцы малітваў і рытуалаў, а таксама месцаў пакарання; месцы бяспекі, але таксама безнадзейнасці і пасткі.

Серыя «Краяведы» (пяро, папера, 50х70) спалучае ў сабе краявіды ( краявіды) і веды ( віеды). Гэтыя малюнкі створаны на аснове народных прымавак і асабістых фотаздымкаў дзеячаў беларускай культуры ў эміграцыі, у якіх браў інтэрв'ю мастак. Гэтыя каліграмы маюць на мэце раскрыць візуальна-тэкставы код «беларускасці» і стварыць афірмацыі, схаваныя ў негатыўных вобразах.

Арт-аб’екты Ciažar blukannia (воск, кнот, 6х12х25) адлюстроўваюць крохкія васковыя цаглінкі нашага роднага кутка, раскіданыя ў часе і прасторы. «Мой родны куток, дарагая зямля, што мяне выгадавала! Я не маю сілы забыць цябе!» (народнага паэта Якуба Коласа, напісанае ў 1911–1923 гадах, калі ён знаходзіўся за кратамі і быў адарваны ад радзімы падчас падзелу Беларусі) – гэтыя словы праз вякі гучаць у вершах беларускіх паэтаў. Словы растаюць у шэпт.

Відэаперформанс «Покуць» (3,15 хв., відэа Мікіты Костачкі, Глеба Бурнашэва, фільм 361°, музыка і афармленне Муфэр / Яўген Булдык) фіксуе рытуал у эфемерным плыні на беларуска-польскай мяжы, у рэгіёне Падляшша. святы кут. Мастак шэпча заклікі беларускіх паэтаў-выгнаннікаў да Радзімы, спрабуючы злавіць яе адлюстраванне ў люстэрку. Адчуваючы і жывучы цяжарам блукання па свеце, у новых кутках мы збіраем і распальваем свае рытуальныя вогнішчы.

Гэты праект рэалізуецца ў рамках стыпендыяльнай праграмы Free Belarus Center і арт-рэзідэнцыі Mochnarte.

Першая выстава адбылася ў ліпені 2024 года ў Marszałkowska | 18, Варшава, куратар Артур Камароўскі, каардынатар Карына Дудзіньска