engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1986
  • 1985
  • 1982
  • 1977
  • 1976
  • 1974
  • 1972
  • 1971
  • 1970
  • 1969
  • 1962
  • 1960
  • 1958
  • 1956
  • 1954
  • 1953
  • 1952
  • 1937
  • 1932
  • 1930
  • 1927
  • 1925
  • 1921
  • 1920
  • 1919
  • 1912
  • 1891

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1986

1985

1982

1977

1976

1974

1972

1971

1970

1969

1962

1960

1958

1956

1954

1953

1952

1937

1932

1930

1927

1925

1921

1920

1919

1912

1891

bel Аўтаматычны пераклад

Лубянец і Юшко

Дуэт мастакоў Кірылы Лубянца і Алега Юшко.

Выбраныя падзеі

Выбраныя творы

Артыкулы на KALEKTAR

Дуэт мастакоў Кірылы Лубянца і Алега Юшко.

Абодва мастакі працуюць індывідуальна: Кірыл Лубянец піша абсурдысцкія літаратурныя тэксты і вядзе блог у сацыяльных сетках, Алег Юшко стварае мастацкія аб'екты, site-specific, фота- і відэа- інсталяцыі. Іх стыхійна ўзнікла ў 2000–е гады сумесная дзейнасць аб'яднала напрацаваныя персанальныя стратэгіі і прывяла да стварэння самых розных мастацкіх праектаў. Напрыклад, у 2010 годзе Алег Юшко падрыхтаваў і выдаў кнігу тэкстаў Кірыла Лубенца "A36YKA A6CYPDA" (Азбука абсурду) набраную кадоўкай валапюк, транслітарацыяй, у якой рускія літары замяняюцца візуальна падобнымі знакамі лацінскага алфавіту4 (напрыклад, літара , "ш" - "LLI,", "ю" - "IO" і г.д.), паўтараючы змушаную логіку набору тэкставых паведамленняў у часы адсутнасці ў кампутары рускай клавіятуры.

У 2006 годзе ў мінскай галерэі "Падземка" была выстаўлена іх інсталяцыя "Музей Бруна". Інсталяцыя была выбудавана аналагічна ўладкаванню мемарыяльнага стэнда, які мог бы размяшчацца ў якім-небудзь мінскім краязнаўчым музеі і прысвячацца жыццю і дзейнасці пэўнай характэрнай асобы. У прастору, адгароджаную ад гледача абмежавальнай стужкай, былі ўключаны фотакалажы, выявы аб'ектаў, раздрукаваныя тэкстуры на падлозе і сцяне, бутэлькі з-пад алкаголю і тэлевізар, на якім трансляваўся відэазапіс камп'ютарнай гульні. Праца была прысвечана выдуманаму персанажу Bruno, аповяд аб якім быў напісаны Кірылам Лубенцом ў 2005 годзе. Bruno з'яўляецца зняволеным турмы, у якой ён камфортна існуе, з'яўляючыся яе верхаводам. Аповяд мае шмат нецэнзурных выразаў, турэмнага слэнга і адкрытага апісання сцэн сэксу і гвалту.

У працы "Музей Бруна" мастакі аднавілі аб'ектны свет персанажа, прадставіўшы ў галерэі прастору і атрыбутыку выдуманага героя. Турма з апавядання, як выява віртуальнай пасткі, у якой насяляе герой, не здольны і не жадаючы пакінуць выдуманую рэальнасць, была прадстаўлена аўтарамі відэазапісам гульні ў Counter-strike. Кірыл Лубянец аформіў віртуальную лакацыю меркаванага дзеяння і напісаў музычнае суправаджэнне, Алег Юшко арганізаваў гульню ў гэтай лакацыі і зманціраваў яе відэазапіс. Часткай усталёўкі таксама былі паліцы з калекцыяй малюнкаў разнастайных рэальных прадметаў (кліпарт), нібы якія належылі «каралю турмы Bruno». Над паліцамі з кліпартам былі прадстаўлены шэсць калажаў са змантаваных па дзве фатаграфій рэальных відаў Мінска з налепленымі на іх выразкамі і аплікацыямі. Так, герой інсталяцыі існуе ў трох розных вымярэннях: у целе тэксту, лічбавай прасторы гульні, і недзе ў беларускай рэальнасці. Прастору Мінска мастакі недвухсэнсоўна параўноўваюць з дэкарацыямі турмы, атаясамляючы сябе з прыдуманым персанажам – «героем нашага часу» – які ўсведамляе турму вакол сябе і, пры гэтым, стварае свабоду ў такіх умовах.

Гэтая аўтарская псеўда-музейная калекцыя – адзін з прыкладаў таго, як мастакі калектыўна працуюць над творамі, для якіх характэрна наратыўнасць, уключэнне шматлікіх кодаў з масавай культуры і абсурдная логіка.