Кантэкстуальнае мастацтва (мастацтва месца) кірункам у якім пры стварэнні твора мастацтваў улічваецца асаблівасць кантэксту і месцы ці разглядаецца як спосаб змены прастору ў якім знаходзіцца. Важнай асаблівасцю з'яўляецца страта часткі значэння і сэнсу твора, калі ён выдаляецца з месца, для якога было створана. Часта тыя ж самыя асаблівасці важныя для напрамкаў: паблік-арт (мастацтва ў гарадскім асяроддзі), інсталяцыя і лэнд-арт.

Сам кірунак атрымаў свой распаўсюд у шасцідзесятыя і звязаны гэты з барацьбой з мадэрнісцкімі плынямі і новымі канцэпцыямі сучаснага мастацкага асяроддзя. Паводле іх, мастацтва не павінна быць арыентавана толькі на прывілеяванае кола глядачак і існаваць выключна ў музейнай прасторы, а значыць быць аб'ектам рынка. Творчасць выйшла за рамкі традыцыйнай прэзентацыі ўнутры галерэй, стала з'яўляцца ў розных формах на вуліцах ці ўнутры прыроднага асяроддзя для непадрыхтаванай публікі. Мастакі рабілі акцэнт на прадмеце (які нельга транспартаваць) ва ўнікальным кантэксце глыбіні, даўжыні, вагі, вышыні, формы, сцен, тэмпературы месца.

творы

тэрміны