Гісторыка-культурны музей-запаведнік "Заслаўе" ўяўляе сабой унікальную тэрыторыю гістарычнага цэнтра старажытнага горада Заслаўя з помнікамі архітэктуры і археалогіі X-XX стст. і музейнымі аб'ектамі. Для наведвання адкрыты наступныя музеефікаваныя аб'екты музея-запаведніка:
1. Музейна-выставачны комплекс
2. Этнаграфічны комплекс "Млын"
3. Дзіцячы музей міфалогіі і лясы
4. Музей-ДОК
Каб больш падрабязна даведацца пра музеефікаваныя аб'екты музея-запаведніка, звяртайцеся да раздзела старонкі "Экспазіцыя".
На тэрыторыі, якая знаходзіцца пад аховай музея-запаведніка, можна ўбачыць такія помнікі археалогіі як гарадзішча "Замэчак" і гарадзішча "Вал", помнікі архітэктуры: Спаса-Праабражэнская царква (былы кальвінскі збор, XVI стагоддзе, готыка і рэнесанс), касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі (XVIII стагоддзе, барока), а таксама іншыя помнікі гістарычнай спадчыны. Яны ўваходзяць у ахоўную тэрыторыю, але не з'яўляюцца музеефікаванымі аб'ектамі. Царква належыць праваслаўнаму прыходу, касцёл - каталіцкай парафіі Заслаўя, доступ да іх вызначаецца графікам службаў гэтых храмаў. Доступ да помнікаў археалогіі з'яўляецца свабодным, пры ўмове паважлівага і беражлівага стаўлення да помнікаў старажытнасці нашай краіны.
Гарадзішча "Замэчак" ("Замак")
Менавіта на тэрыторыю дадзенага ўмацаванага паселішча, пабудаванага ў канцы Х ст., Кіеўскім князем Уладзімірам Святаслававічам і былі сасланыя Рагнеда і Ізяслаў. Адсюль, фактычна, і пачалася гісторыя горада-крэпасці Ізяслаўля, які стаў пасля сучасным Заслаўем. Размяшчаецца гарадзішча на паўднёва-заходняй ускраіне горада, у той яго частцы, якая мае назву "Кладачкі". Унутраная пляцоўка ўмацаванага паселішча амаль круглая, дыяметрам 70-74 м. Вышыня землянога кальцавога вала складае 3 м пры шырыні ў падставе 13 м, яго знешнія схілы былі ўмацаваны нахіленым частаколам, а верх абараняла зрубная драўляная абарончая сцяна. Вакол вала праходзіў сухі роў шырынёй 11 м і глыбінёй 3,5 м. Цяпер ад гэтага ўмацаванага паселішча захаваўся толькі кальцавы земляны вал. У цэнтры пляцоўкі ўсталяваны памятны крыж, прысвечаны 1000-годдзю Полацкай епархіі. У Х стагоддзі Заслаўе ўваходзіла ў склад земляў Полацкага княства. Назва "Замэчак" ("Замак") замацавалася за гарадзішчам у XIX стагоддзі. Таксама мясцовыя жыхары называлі гэтае месца "Мілай Рагнеды".
Гарадзішча "Вал"
Дадзены помнік археалогіі ўяўляе сабой другую крэпасць, пабудаваную пасля таго, як людзі пакінулі "Замэчак" у XI стагоддзі. На працягу стагоддзяў яна ўяўляла сабой тыповую для таго часу драўляную крэпасць, збудаваную на насыпных валах, умацаваных камянямі і глінай. Карэнная перабудова крэпасці адбылася ў канцы XVI ст., тады яна ператварылася ва ўмацаванне бастыённай фартыфікацыйнай сістэмы, акружанае ровам, запоўненым вадой. Вышыня землянога вала была значна павялічана. Бастыёны, падобна валу, былі насыпаны з зямлі, іх паверхня была ўмацавана камянямі і цэглай. Часам у літаратуры гэтая крэпасць фігуруе пад назовам "Заслаўскі замак". Важна разумець, што замак гэты сваім вонкавым выглядам адрозніваўся ад заходнееўрапейскіх - тут не было сцен і веж цалкам выкладзеных з каменя і цэглы, асноўным будаўнічым матэрыялам умацавання была зямля.
Спаса-Праабражэнская царква (былы кальвінскі збор)
Гэты помнік архітэктуры быў пабудаваны ў канцы XVI ст. па фундацыі Яна Янавіча Глябовіча ўнутры абарончага вала Заслаўскага замка. Будаваўся ён у якасці пратэстанцкага храма - кальвінскага збору, спалучаў у сабе рысы готыкі і рэнесансу. Паслужыўшы пратэстантам, пазней ён стаў касцёлам Міхала Арханёла. З другой паловы XIX ст. храм быў перададзены праваслаўным і асвечаны як Спаса-Праабражэнская царква, якая дзейнічае і цяпер. Гэта самы старажытны помнік архітэктуры, які захаваўся да нашых дзён у Заслаўі, яго "візітная картка", гісторыка-культурная каштоўнасць агульнарэспубліканскага значэння.
Касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі.
Гэты культавы будынак, які стаў дамінантай Рынкавай плошчы, быў узведзены ў другой палове XVIII ст. у стылі позняга барока на сродкі Антонія Пшаздзецкага, які валодаў Заслаўскім графствам. У другой палове XIX ст. храм быў перададзены праваслаўным і дзейнічаў у якасці царквы Раства Багародзіцы. У час Вялікай Айчыннай вайны атрымаў значныя пашкоджанні. У канцы ХХ ст. храм вярнулі каталіцкай парафіі, якая занялася яго рэстаўрацыяй. Касцёл з'яўляецца дзейным.
Рынкавая плошча
Асобнай увагі заслугоўвае Рынкавы пляц, якая з'явілася ў XI-XII стст. у месцы перасячэння дарог трох напрамкаў: на Лагойск, Ракаў і Мінск. Канчатковае фармаванне пляца ставіцца да 20-30-м гг. XVII ст., калі ўладальнікам Заслаўя быў Мікалай Глебавіч. На плошчы размяшчаліся гандлёвыя рады, крамы (крамы), карчмы. Найбольшае ж значэнне плошча набыла ў канцы XVII-XVIII стагоддзяў, калі Заслаўе было цэнтрам графства. Мінскі войт Антоні Пшаздзецкі, уладальнік Заслаўя, атрымаў каралеўскі прывілей на правядзенне тут чатырох кірмашоў у годзе і штонядзельнага гандлю. Пасля Вялікай Айчыннай вайны рынак быў перанесены з Рынкавай плошчы. На ягоным ранейшым месцы быў створаны адміністрацыйны цэнтр. Частка былога Рынкавага пляца зараз займае гарадскі парк, у якім усталявана скульптура ў гонар заснавальніка горада - князя Ізяслава.