У Беларусі няма ўласнага стацыянарнага павільёна ў Венецыі, а таму пад дэманстрацыю павільёна кожны раз падбіраецца новая прастора. Па ўмовах Венецыянскай біенале нацыянальныя павільёны прэзентуюцца часцей за ўсё дзяржаўнымі інстытуцыямі, у выпадку Беларусі арганізатарам павільёна з'яўляецца Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь.

-

Выбраныя падзеі:

2005

У выглядзе неафіцыйнага павільёна Беларусі на групавой выставе (без куратара) у Венецыі былі прадстаўлены працы Руслана Вашкевіча, Наталлі Залознай, Ігара Цішына, Уладзіміра Цэслера і Сяргея Войчанкі, Валерыя Песіна.

2009

Як крытычнае выказванне ў адрас Міністэрства культуры, якое ні разу не арганізавала беларускі павільён у Венецыі куратарскі дуэт з Руслана Вашкевіча і Лізаветы Міхальчук арганізаваў у Мінску ў прасторы БелЭкспа маштабную групавую выставу беларускага сучаснага мастацтва "Беларускі павільён 53-й Венецыі".

2011

Першы афіцыйны ўдзел Беларусі на Венецыянскай біенале: групавы праект KODEX пад курыраваннем Міхаіла Баразны. Ён абмяркоўваўся ў даволі крытычным ключы беларускай арт-супольнасцю, якая была здзіўлена куратарскай канцэпцыяй і выказвала незадаволенасць рэалізацыяй і тэхнічным рашэннем самога павільёна, які больш нагадваў па форме офіснае памяшканне. Але галоўнае - яно было не даволі закрытым характарам адбору прадстаўнікоў Беларусі для ўдзелу ў біенале, якіх аднаасобна вызначала Міністэрства культуры.

2013

Беларусь зноў не брала ўдзел у біенале, што выклікала хвалю абурэння супольнасці.

2015

У 2015 годзе, відаць, звярнуўшы ўвагу на дыскусіі, якія разгарнуліся, арганізатары нацыянальнага конкурсу куратарскіх канцэпцый беларускага павільёна ўпершыню вырашаюцца на адкрыты конкурс. Аднак склад камісіі, абмеркаванне праектаў і вызначэнне пераможцы па-ранейшаму носяць закрыты кулуарны характар. А ў паседжаннях камісіі ўдзельнічаюць прадстаўнікі выключна дзяржаўных інстытуцый і лаяльна настроеныя да афіцыйнага арт-дыскурсу мастачкі.

Беларусь на 56-ай Венецыянскай Біенале, у выніку, прадставіў праект мастака Аляксея Шынкарэнкі і куратаркі Вольгі Рыбчынскай "Архіў сведкі вайны". Аўтаркі якога знаходзіліся ў трывожным стане, калі за месяц да афіцыйнага адкрыцця біенале Міністэрства культуры і камісар беларускага павільёна не закупілі неабходнае для экспанавання абсталяванне і не перавялі абяцаныя сродкі на рахунак творчай групы праекта.

2017

Павільён прадставіў персанальны праект "Стол" Рамана Заслонава ў суаўтарстве з Віктарам Лабковічам і Сяргеем Талыбавым.

2019

Беларускі павільён быў прадстаўлены персанальным праектам Канстанціна Селіханава "Выхад" (куратарка: Вольга Рыбчынская ).

2021

Венецыянская біенале з-за пандэміі COVID-19 была перанесена на 2022 год.

2022

За тры месяцы да пачатку біенале Нацыянальны цэнтр сучаснага мастацтва, які традыцыйна ладзіць беларускі павільён, адмовіўся ад удзелу ў Венецыянскай біенале з-за адсутнасці мастацкіх праектаў. Журы пры Міністэрстве культуры не змагло абраць куратарскую канцэпцыю на конкурсе, таму Мінкульт адмовіўся ад удзелу. Трэба адзначыць, што мастацкая грамадскасць часткова байкатавала конкурс з-за татальнага дзяржаўнага кантролю.

Спробы арганізаваць альтэрнатыўны павільён ініцыятывай "Амбасада культуры" таксама не ўвянчаліся поспехам з-за пачатку поўнамаштабнага ваеннага ўварвання Расіі ва Украіну, і арганізатары засяродзіліся на стварэнні іншага праекта Antiwarcoalition.art.

Акцыянер Аляксей Кузьміч арганізаваў акцыю ля сценаў закрытага павільёна Расіі. У выяве тубыльца ён дадаў да слова RUSSIA частка BELO і выгукнуў фашысцкі салют.

Таксама напрыканцы біенале мастакі арт-групы Hutkasmachnaa наведалі павільён Расіі і іншыя пляцоўкі форуму. Пераапрануўшыся ў яркую ўніформу беларускага супрацоўніка ЖЭС, перформер выконваў тыповыя працы на венецыянскіх лакацыях - уборку, падмятанне, што выклікала шчырае здзіўленне не толькі ў турыстаў, але і ў ахоўнікаў міжнароднага фестывалю.

У апошнія дні Венецыянскай біенале арганізатары платформы Antiwarcoalition.art правялі дзве публічныя дыскусіі ў Нацыянальных павільёнах Польшчы і Літвы на тэмы "Будучыня для ўсіх" і "Інфраструктура клопату".

события

имена

произведения