Выбраныя даты:
16 студзеня 1856
Нарадзіўся ў мястэчку Дрыса Полацкага павета Віцебскай губерні (цяпер Верхнядзвінск Віцебскай вобласці6 Рэспубліка Беларусь).
1870
Быў залічаны ў Імператарскую Акадэмію мастацтваў у Санкт-Пецярбургу вольнаслухачом па жывапісе.
1874
Пераведзены ў лік вучняў Акадэміі . Дзеля гэтага Акадэмія мастацтваў патрабавала пасведчанне "аб звальненні яго з Полацкага Яўрэйскага Таварыства" , каб бесперашкодна пражываць у сталіцы. Паспяховае праходжанне акадэмічнага курса маладым мастаком неаднаразова адзначалася ўзнагародамі Акадэміі . Так, за выкананыя ў натурным класе малюнкі і жывапісныя эцюды ў 1874 і ў 1875 гадах ён быў удастоены двух малых сярэбраных медалёў, а ў 1877 – двух вялікіх сярэбраных. У 1878 годзе быў узнагароджаны малым залатым медалём. Быў вернікам яўрэем, які выконваў усе абрады, і ганарыўся сваім яўрэйствам. Яшчэ, будучы вучнем Акадэміі, ён падаў прашэнне ў Савет аб тым, каб яму дазволілі працаваць замест суботы па нядзелях.
1879
Завяршыў поўны курс навучання ў Акадэміі . Карціна "Блудніца перад Хрыстом" (1879) прынесла яму вялікі залаты медаль і права на пенсіянерскую паездку за мяжу для ўдасканалення за кошт казны, а таксама званне класнага мастака I ступені з правам на чын X класа пры паступленні на дзяржаўную службу. Усё гэта гарантавала мастаку трывалае становішча ў грамадстве і забяспечанасць замовамі.
1880
Адправіўся на чатыры гады за мяжу ў якасці пенсіянера Акадэміі (Берлін і Дрэздэн, Прагу і Вену, Венецыю, Падую, Фларэнцыю, Балонню, Рым_). Ён карыстаўся кожнай магчымасцю для пашырэння кругагляду і паглыблення адукацыі: вывучаў музейныя зборы, наведваў майстэрні вядомых еўрапейскіх мастакоў-акадэмістаў.
З ліста Ісееву: "Калі б я пісаў у апошні час з Вены, то напэўна сказаў бы некалькі пахвальных слоў адносна маіх прац, але пасля наведвання галерэй Венецыі, вядома, нічога сказаць не магу" . Патрапіўшы пад уплыў вялікіх венецыянскіх каларыстаў, Аскназій пачынае звяртаць вялікую ўвагу на каляровае рашэнне эцюдаў і карцін.
"З Вены я адправіўся ў Броды (недалёка ад Львова) на лета, каб пісаць габрэйскія тыпы і па дарозе я спыніўся ў Кракаве. Цяпер я знаходжуся паблізу радзімы, а менавіта, у Бродах, і пішу эцюды і невялікія карцінкі з жыцця эмігрантаў".
Вядома, што праз Броды ўцякалі ад пагромаў на поўдні Расіі яўрэі, і мастак сустрэў там вялікія партыі няшчасных бежанцаў. У Бродах мастак пісаў яўрэйскія тыпы, эцюды і жанравыя карціны яўрэйскага зместу. Гэта выклікала незадавальненне і вымову ад Савета Акадэміі - гістарычны жывапісец, у перыяд пенсіянерскага знаходжання за мяжой, не павінен адцягвацца на такія тэмы. Аскназій апраўдваўся - ён збірае матэрыял для вялікіх карцін на біблейскія тэмы.
Па вяртанні ў Расію Ісаак Аскназій прадставіў Яго Высокасці сваю карціну "Майсей у пустыні", як канчатковы вынік сваіх заняткаў за мяжой, і ганараваўся пачуць ад вялікага князя падзякі за гэты твор, які сведчыць, што малады мастак добрасумленна працаваў падчас свайго пенсіянера поспехі ў мастацтве".
1885
Атрымаў званне акадэміка Імператарскай Акадэміі мастацтваў, стаўшы першым яўрэем-акадэмікам жывапісу. Працягнуў шмат працаваць, аддаючы даніну не толькі любімаму жанру гістарычнага біблейскага палатна, але і бытавой карціне (галоўным чынам на сюжэты з жыцця яўрэяў), і партрэту. Актыўна ўдзельнічаў у акадэмічных выставах, уступіў у члены "Санкт-Пецярбургскага таварыства мастакоў", які аб'ядноўваў майстроў акадэмічнага кірунку, прадстаўляў свае творы на міжнародныя выставы.
1899
Узорам позняй творчасці мастака, які адлюстраваў рысы мастацтва мадэрну з яго імкненнем да падвышанай дэкаратыўнасці, з'яўляецца напісанае манументальнае палатно "Эклезіяст. (Марства мітусня і ўсялякая мітусня)" (музей Акадэміі мастацтваў), лебядзіная песня мастака.
Вывераная кампазіцыя, выдатны малюнак, веданне стылю эпохі сведчыць аб тым, што карціна выканана рукой майстра.
1902
Стаў членам Санкт-Пецярбургскага Таварыства мастакоў , на выставах якога ён удзельнічаў.
6 снежня 1902
Прыехаўшы па справах у Маскву, Ісаак Аскназій раптоўна сканаў . Быў пахаваны на Габрэйскіх могілках у Дарагамілаве (могілкі ўзніклі ў Дарагамілаве ў 1788 годзе па ініцыятыве беларускіх яўрэяў, якія пражываюць у Маскве).
1903
У Імператарскай Акадэміі мастацтваў была адкрыта пасмяротная выстава работ акадэміка Ісаака Аскназія, дзе было прадстаўлена звыш 200 яго карцін, малюнкаў і эцюдаў.