"Беларуская мара" служыць сведчаннем шляху мастачкі ў якасці бежанкі, у сувязі з падзеямі 2020 года. Напісаны акрылам на фарфоры, гэты твор паўстае як мазаіка, якая адлюстроўвае зліццё болю і магіі, улоўліваючы сутнасць беларускіх пратэстаў, дзе 200 000 чалавек аб'ядналіся ў Стэле ў калектыўнай мары, якая так і не ажыццявілася.

Разбітая талерка, наўмысны акт памяці, адлюстроўвае ашаламляльнае расчараванне таго моманту. Кожны штрых на гэтым зламаным палатне становіцца рытуалам — далікатным танцам болю і надзеі. Калі Алена Рабкіна старанна збірае яго, кожны фрагмент распавядае сваю гісторыю, служачы метафарай зламанага, але ўстойлівага духу Беларусі.

У той момант адпускання Алена знайшла суцяшэнне, і, карпатліва аднаўляючы разбітыя фрагменты, яна адкрыла сілу ў кожнай недасканаласці. «Беларуская мара» стала асабістай адысеяй Алены Рабкінай — падарожжам вылячэння, стойкасці і абдымкаў непрыручанай, недасканалай прыгажосці памкненняў нацыі.