engrus
  • 1
  • 4
  • А
  • Б
  • В
  • Г
  • Д
  • Е
  • Ж
  • З
  • И
  • І
  • К
  • Л
  • М
  • Н
  • О
  • П
  • Р
  • С
  • Т
  • У
  • Ў
  • Ф
  • Х
  • Ц
  • Ч
  • Ш
  • Э
  • Ю
  • Я

1

4

А

Б

В

Г

Д

Е

Ж

З

И

І

К

Л

М

Н

О

П

Р

С

Т

У

Ў

Ф

Х

Ц

Ч

Ш

Э

Ю

Я

bel Аўтаматычны пераклад

Іван Хруцкі

1810–1885

Жывапісец, акадэмік.

Яго спадчыну складаюць творы розных жанраў: нацюрморты, пейзажы, партрэты, інтэр'еры. Стаў заснавальнікам школы нацюрморта, развіваючы жанр у традыцыях акадэмізму. Тонкасць і дбайнасць яго жывапісу сучаснікі параўноўвалі з мастацтвам знакамітых галандскіх майстроў.

Для нацюрмортаў мастака характэрна рэалістычнасць выявы прадметаў, іх фактуры.

Выбраныя падзеі

Выбраныя творы

Асацыяваныя ўстановы

Спадарожныя дакументы

Выбраныя даты:

27 студзеня 1810

Нарадзіўся ў мястэчку Ула (цяпер Бешанковіцкі раён, Віцебская вобласць, Расійская імперыя, сёння Рэспубліка Беларусь) у сям'і грэка-каталіцкага святара, шляхціца Томаша Хруцкага.

1827–1829

Пераехаў у Санкт-Пецярбург, каб вучыцца жывапісу. Яго першым настаўнікам стаў англійскі партрэтыст Джордж Доу.

1830

Паступіў у Імператарскую акадэмію мастацтваў

Па хадайніцтве Юзэфа Аляшкевіча, мастака польскага паходжання, акадэміка, атрымаў дазвол капіраваць творы калекцыі Эрмітажа.

1836

Атрымаў вялікі сярэбраны медаль за нацюрморт "Кветкі і плады" і званне "вольнага мастака".

1838

Удастоены малога залатога медаля Акадэміі мастацтваў.

1839

Удастоены звання акадэміка Акадэміі мастацтваў. З'ехаў з Санкт-Пецярбурга.

1840-я

Шмат працаваў у жанры партрэта: на працягу трох гадоў напісаны 21 партрэт.

1844

Набыў маёнтак Захарнічы ў Полацкім павеце (недалёка ад сучаснага Полацка), дзе па ўласным праекце пабудаваў дом і заклаў сад. Да канца жыцця жыў там.

1846-1855

Супрацоўнічаў з мітрапалітам літоўскім Іосіфам Сямашкам. На працягу дзесяці гадоў Хруцкі выконваў замовы іерарха царквы.

1847–1851

Працаваў у жанры царкоўнага жывапісу. Напісаў іконы для Аляксандра-Неўскага сабора ў Коўна (цяпер Каўнас), пячорнай царквы трох пакутнікаў у Вільні і царквы святога Язэпа-заручніка ў Трынапалі.

13 студзеня 1885

Памёр у маёнтку Захарнічы.