Апісанне праекта:
Упэўнена можна сказаць, што фатаграфія шчыльна і непарыўна звязана па сваёй прыродзе, акрамя ўсяго іншага, з часам. Яна дае магчымасць наблізіцца да ўсведамлення таго, якое месца займае мінулае ў струмені плыні часу. Найбольш ясна гэта якое адчуваецца з дапамогай тэхнікі маментальных здымкаў, дзе адбітак готаў адразу, тут і цяпер, на месцы здымкі, скарачаецца часавая дыстанцыя паміж уражаннем ад убачанага да націску на спуск і атрыманнем гатовай выявы. Імгненнасць, рэчаіснасць, аднастадыйнасць маментальнага адбітка дазваляе злавіць істоту мінулага.
Спыненага часу, як мне падаецца, у фатаграфіях няма. Ёсць спыненае, захаванае імгненне, але час для гэтага імгнення не вылічаецца простымі паняццямі мінула, ёсць, будзе. Такое адлюстраванае на здымку імгненне рэчаіснасці ўяўляе сабой актыўную субстанцыю, сутнасць якой знаходзіцца па-за часам, папярэднічае і далей паслядзейнічае, вектарна накіравана наперад і назад. Спыненае імгненне настолькі ж рэальна, а галоўнае функцыянальна, наколькі бачнае намі тое, што адбываецца зараз. Гэтае "актыўнае мінулае" працягвае існаваць, дзейнічаць і ўплываць у тым, што адбываецца і будзе ў будучыні. Яно глядзіць на нас з фатаграфій і здаецца, углядаецца ў нас, цікавіцца намі, сапраўдным, сваім працягам яшчэ больш, чым мы цікавімся ім.
Аднак час працуе ў фатаграфіі і фатаграфія перастае быць толькі выявай, тады, калі ёсць непасрэдная сувязь з тым, што знята, гэта значыць калі ў кадры штосьці ці хтосьці намі не проста вядомыя, а знаёмыя і блізкія. Час глыбока ўплецены ў нас саміх.
Усе мае фатаграфіі існуюць для мяне не проста як карцінкі і доказ факта ўбачанага і сфатаграфаванага, але як навечна ўдрукаваныя ў памяць імгненні, якія "жывуць" нароўні з бачным у сучаснасці, цяпер і дазваляюць захаваць сувязь з момантам рэальнасці. Таму фатаграфія такая каштоўная мне – я магу "ўхапіць" часцінку рэчаіснасці, пакінуўшы яе сабе назаўжды такой, якой яна была, якой яе ўбачыў і адчуў. Гэтыя імгненні для мяне такія дарогі, што я хачу падзяліцца імі, паказаць іх іншым, гэта мой свет, гэта частка мяне.
Крыніца: maximdosko.com