Што адбываецца, калі грамадства, правасуддзе і закон не прызнаюць смерць чалавека? Калі танцпляцоўка ператвараецца ў залу суда? Калі злачынства на глебе нянавісці — гэта не проста сямейная трагедыя, а сімвал адчаю, гора, расчаравання і гневу для ўсёй ЛГБТКІ+ супольнасці краіны з дзесяццю мільёнамі насельніцтва?

У 2020 годзе Беларусь паказала, як няведанне аднаго гамафобнага забойства можа быць дастатковай дэманстрацыяй маштабаў гвалту і дзяржаўнага прыгнёту, якія закранаюць усіх грамадзян.

«П як Пішчаўскі», створаны ў Мінску і Берліне, — гэта спалучэнне дакументальнага перформансу і тэхна-рэйву. Ён заснаваны на стэнаграме суда па справе аб забойстве Міхаіла Пішчаўскага, на якога напалі ў Мінску ў 2014 годзе пасля ЛГБТКІ+ вечарынкі і які памёр у бальніцы праз паўтара года.

Спектакль, у якім акцёры выступаюць адначасова ў ролі лічбавых галаграм і матэрыяльных целаў, закранае патэнцыял супраціву, які разгортваецца ў тэатры і клубнай культуры, калі яны становяцца месцамі самавызначэння.