Да наіўнага мастацтва ставяцца працы вельмі блізкія па ўспрыманні да дзіцячых малюнкаў, створанымі народнымі майстар_камі ці мастакамі-самавукамі. Непасрэднасць ва ўспрыманні свету, прастата сюжэтаў, шчырасць і ўмоўнасць вобразаў - усё гэта характарыстыкі, якія аб'ядноўваюць дадзены стыль.

Заснавальнікам наіўнага стылю з'яўляецца Анры Русо (Henri Rousseau). Яго праца не была звязана з мастацтвам, ён напісаў сваю першую працу ў 42 гады, выйшаўшы ў адстаўку. У асноўным мастакі прымітывізму не маюць мастацкай адукацыі, займаюцца мастацтвам у вольны час, адлюстроўваючы тое, што бачаць навокал. Наівісткі не імкнуцца развіваць сваю творчасць або маляваць прафесійна, выконваючы каноны і мастацкія правілы. У выявы свету мастачкі абапіраюцца на свае адчуванні, не ператвараючы мастацкую практыку ў прафесію. Важна адзначыць, замкнёнасць наівіст_ок у сваім уласным свеце, у рамках уласнай ідэі і стылю. Гэта таксама значыць, што спосаб даследавання свету адбываецца праз прызму сваёй асобы, сваёй выявы або аблічча навакольных людзей.

Распаўсюджанымі тэмамі сярод прымітыўнага мастацтва з'яўляюцца "вечныя", агульначалавечыя: нараджэнне, смерць, каханне, хата, партрэты і аўтапартрэты, сцэны імпрэз або застолляў. Усё тое, што адлюстроўвае атмасферу радасці, утульнасці, бяспекі ці спакою. Аб'ядноўвае таксама з'яўляецца яркі каларыт, увага да дэталяў, казачныя матывы, радасная атмасфера і рамантычны погляд на паўсядзённасць. Працы не маюць на ўвазе наяўнасці глыбокай сімволікі і дасылак, што робіць іх зразумелымі шырокай публіцы.

Прадстаўніцай наіўнага беларускага мастацтва стала Алёна Кіш. Мастачка малявала яркія маляванкі, навучылася рабіць дываны. Жыхары яе вёскі ўпрыгожвалі маляўнічымі казачнымі малюнкамі сваё жыллё. У якасці аплаты мастачка брала толькі ежу. Тры самыя папулярныя сюжэты — "Рай", "Ліст да каханага" і "Дзева на водах".

З 1947 года ў Мінску існуе народны клуб "Контур" прадставіць альніц наіўнага мастацтва, у якіх уваходзіць каля 30 чалавек. Многае ўдзельніцы неаднаразова ўдзельнічалі ў міжнародных пленэрах і выставах, прысвечаных прымітыўнаму мастацтву.

Нацыянальны гістарычны музей змяшчае калекцыю наіўнага мастацтва, якая налічвае 100 — 120 жывапісных работ, 28 графічных работ Феадоса Дудо, каля 70 адзінак драўлянай скульптуры такіх мастакоў, як Іван Супрунчык, Пупко, Альшэўскі і іншыя.

Прадстаўніцу беларускага наіўнага мастацтва: Маргарыта Сайфугаліева, Мікалай Тарасюк, Васіль Жарнасек.