Гэты праект Андрэя Дурэйкі быў рэалізаваны ў рамках выставы "Новае мастацтва Беларусі" ў Цэнтры сучаснага мастацтва "Замак Уяздоўскі" (Варшава). Для мастака важную ролю адыграў кантэкст, само месца - падвалы "Замка", былога склада, скарбніцы (вобраз падзямелля, які так блізкі ўсяму "новаму беларускаму"). Цёмнае памяшканне з паўкруглымі скляпеннямі, верхняя частка якога пакрыта зоркамі. Аб'екты намаляваны белай фарбай, якая свеціцца, "рэагуючы" на лямпы чорнага святла. Мастак выразна "пагоршыў" выяву падзямелля з дапамогай цемры і сімвалічных рашэнняў. Метафару, якая стала ключавой для гэтага праекта, мастак знайшоў у лісце ад яго сябра, Антона Слюнчанкі, у якім ён прывёў цытату з "Караваджо" Дэрэка Джармэна: "Зоркі – гэта алмазы беднякоў. Багатыя хаваюць свае скарбы ў куфрах, таму што не могуць параўнаць іх з скарбамі".