Бібліятэка бежанцаў — гэта архіў малюнкаў і тэкстаў, створаных Марынай Напрушкінай у 2013–2019 гадах у залах Берлінскага адміністрацыйнага суда ў раёне Маабіт. Мастачка наведвала слуханні па справах аб прадастаўленні прыстанішча, дакументавала іх мастацкімі сродкамі і рабіла матэрыялы агульнадаступнымі.
Імёны і асабістыя дадзеныя ўдзельнікаў былі змененыя для захавання канфідэнцыйнасці. Незалежныя перакладчыкі пераклалі тэксты на розныя мовы, што дазволіла самім уцекачам карыстацца гэтымі матэрыяламі.
Анлайн-архіў:https://refugeeslibrary.wordpress.com/
Перакладчыкі на 9 моў:
Tobias Weihmann, Nele Van den Berghe, Leaticia Kossligk, Markus Baathe, David Ey, Anna Toczyska, Charlotte Stromberg, Judith Geffert, Sara Dutch, Sarah Neis, Josie Nguessi, Anouk De Bast, Bojana Perišić, Elvira Veselinović, Іліяна Брайкова, Фрэдэрыка Гросманна, Крысціяна Клевера, Зое Мільера, Людзія Беля, Пауля Джырда, Мары-Карлотта Рыкарда Дэйда, Леонхарда Эліяса Кланка, Саленна Гуіллу, Джона Сомрона Доннелли, Энрыко Боккачіні, Самане Азади Ногабі, Махаммада Аля
Кніга "Закрыта для публікі»" ( Closed to the Public) - фінальная публікацыя праекта Refugees 'Library.
Для кнігі былі абраныя шэсць судовых слуханняў з удзелам жанчын-апелянтаў. Выданне прадстаўлена на нямецкай і англійскай мовах, а асобныя судовыя пратаколы перакладзены на арабскую, персідскую і рускую. Бібліятэка бежанцаў экспанавалася на мностве міжнародных выставак і ўяўляе сабой архіў, прысвечаны пытанням міграцыі, права на прытулак і сучаснага грамадства.
Мёртвыя душы / Нямецкія грошы і міграцыйная палітыка ў свеце
Насценны роспіс Мёртвыя душы (2014) паказвае пашырэнне межаў Еўрапейскага Саюза і ключавыя палажэнні яго міграцыйнай і асільнай палітыкі.
За шэсць дзесяцігоддзяў "паспяховай палітыкі прымірэння" Еўрапейскі Саюз быў удастоены Нобелеўскай прэміі міру. Але які свет стварае ЕС насамрэч?
Правілая палітыка прытулку прыводзіць да сур'ёзных эканамічных і сацыяльных няроўнасцяў. ЕС імкнецца заваяваць рынкі ў краінах паходжання бежанцаў, але пры гэтым абмяжоўвае свабоду перамяшчэння людзей. Межы настолькі ўмацаваныя, што просьбіты прытулку ледзь могуць дасягнуць "бяспечнага берага".