Гэтая фатаграфія - разважанне аб змушанай эміграцыі. Калі чалавек нечакана сутыкаецца з новымі сэнсамі і традыцыямі. Ён паўстае перад светам аголеным, без звыклых даспехаў. Далікатны і без абароны. З усім багажом успамінаў і каштоўнасцяў, якія ён назапасіў за сваё жыццё. Адмовіцца ад іх - значыць здрадзіць сябе і стаць кімсьці іншым. Гэта цяжкі і складаны выбар, які многім людзям практычна немагчыма прыняць. Каб пабудаваць новую ідэнтычнасць, старая павінна быць цалкам разбурана, а на яе руінах павінна быць створана ідэнтычнасць эмігранта. Гэты цяжкі выбар бянтэжыць многіх людзей, якія працягваюць несці свой цяжар. Падобна старажытнаму Сізіфу, яны бясконца і бязмэтна паднімаюць свой камень уверх па схіле, штораз скідаючы яго зваротна ў бездань успамінаў, настальгіі і шкадаванняў.