Знойдзены рэльеф адлюстроўвае маці і дзіця, сімвалізуючы абарону і клопат, але гэты кананічны малюнак парушаецца ўварваннем сучаснай сістэмы вентыляцыі з датчыкам руху.

Прымусовая вентыляцыя, убудаваная ў рэльеф, служыць метафарай знешняга кантролю і ўмяшання, адлюстроўваючы сітуацыю мігрантаў, якія павінны адаптавацца да новага, часта варожага асяроддзя. Гэты элемент падкрэслівае ўразлівасць людзей, якія апынуліся ў абставінах, калі іх натуральная абарона больш не функцыянуе, і жыццё падтрымліваецца толькі з дапамогай знешніх механізмаў.

Праца падымае пытанні аб тым, як развіваецца канцэпцыя апекі ў свеце, дзе мільёны перамешчаны і пазбаўлены бяспечных месцаў. Гэта прымушае нас разгледзець, як кантроль і ўмяшанне могуць ператварыць клопат і абарону ў механізаваную сімуляцыю, пазбаўленую сапраўднай чалавечнасці. «Стома» сімвалізуе далікатнасць і ўразлівасць, якія становяцца асабліва выразнымі ў кантэксце глабальнай нестабільнасці і вымушанага перамяшчэння.