Татальнай інсталяцыяй называецца суцэльны твор, разлічаны на рэакцыю глядачкі, які апынуўся ўнутры аб'екта. Заснавальнікам канцэптуальнага напрамку стаў Ілля Кабакоў. У сваёй творчасці аўтар ставіў акцэнт не столькі на прасторы і аб'ёме з якім працуе, колькі на сюжэце і ідэі.

Татальная інсталяцыя нагадвае тэатральную дэкарацыю або кінематаграфічны здымачны павільён. Глядач_ніца ў дадзеным выпадку, выступае ў ролі своеасаблівага акцёра ці станавіцца часткай мастацтва ўсталёўкі. Галоўнае значэнне пры гэтым мае адчуванне і рэакцыя, якая ўзнікае з-за дэкарацыі, асветленасці, гуку, размяшчэнні пакояў, а аб'екты, малюнкі, карціны, тэксты - становяцца толькі элементамі для цэлага.

Татальная інсталяцыя “Экалагічнае жыццё” (2001) Артура Клінава — гэта першая маштабная кампазіцыя мастака з цыкла інсталяцый “Салодкае саламянае жыццё” (2001–2004). Уяўляла сабой пакой, са звыклым наборам мэблі (акно, крэсла, тумбачка, піяніна, таршэр, акварыум) і адпачывальнай парай на ложку. Татальная інсталяцыя прапаноўвала глядачам адчуць сябе госцем чужога беларускага дома.

У 2019 на 58-й Венецыянскай біенале сучаснага мастацтва беларускі павільён прадставіў татальную інсталяцыю "Выхад". Аўтарам канцэпцыі скульптур выступіў Канстанцін Селіханаў, арт-крытыкіня - Вольга Рыбчынская. Экспазіцыя заснавана на ўзаемадзеянні пяці скульптурных абязлічаных фігур у чалавечы рост, кожнай уласціва вызначанае дзеянне і стан. Усе прадметы, гукавыя эфекты і знакі ствараюць адзіную прыладу, узаемадзейнічаючы сябар з сябрам. Праект адказвае на тэму біенале - May you live in interesting times ("Каб ты жыў у цікавыя часы"). Інсталяцыя даследуе складанасці жыцця чалавека ў эпоху перапоўненасці інфармацыйнага поля і перамен, пошук выхаду, ідэю безаблічнасці сучаснага чалавека.