Палітычнае мастацтва з'яўляецца формай актывізму і сродкам палітычнага дыскурсу або выказванні мастака, адлюстраваннем поглядаў і меркаванняў. Мастацтва дапамагае падтрымліваць ці адмаўляць палітычныя працэсы, можа выступаць у форме прапаганды. Але часцей за ўсё растлумачвае і робіць спробы змяніць палітычныя і эканамічныя рэаліі, прапануе шляхі вырашэння або звяртае ўвагу масавай публікі на сацыяльна-грамадскія праблемы, прапаноўваючы альтэрнатыўнае разуменне пэўных падзей і выказвае рэальнае іншадумства. Яшчэ адна важная роля палітычнага мастацтва - падтрымка і стварэнне палітычных альтэрнатыўных палажэнняў.

Мастакі працуюць з інфармацыяй, публічным меркаваннем і настроем, імкнуцца да сапраўднасці, праўды і свабоды, часта з дапамогай правакацыйных жэстаў супрацьстаяць сістэмам і пра ўладны рэжым, выступаючы ў форме апазіцыі. Іншымі яркімі выразамі палітычнага мастацтва лічацца гумар і сарказм. Візуальная сатыра дапамагае ў лёгкай форме раскрыць сур'ёзныя пытанні.

Беларускае сучаснае мастацтва знаходзіцца пад абсалютнай цэнзурай у сувязі з палітычнай сітуацыяй. Мастацтва не дапускаецца, калі ўздымае сацыяльныя, палітычныя і эканамічныя праблемы, якія супярэчаць дзейнай уладзе. Мастакі здымаюцца з выставаў, не намінуюцца на ўзнагароды і не фінансуюцца, падвяргаюцца рэпрэсіям і як вынік вымушаны пакінуць краіну. Адсутнічаюць недзяржаўныя мастацкія арганізацыі і ўстановы.

У 2020 годзе пасля дзяржаўных выбараў адбылося распаўсюджванне незадаволенасці і вулічнай актыўнасці, а разам з тым пратэстнага мастацтва, што стала дзіўнай рысай палітычных беспарадкаў у Беларусі. Адбылося змешванне мастацтва і палітычнага актывізму.

Беларуская мастачка Марына Напрушкіна ў сваёй практыцы крытычна вывучае структуру і феномен улады, часта выкарыстоўвае прапагандысцкія матэрыялы, якія распаўсюджваюцца дзяржаўнымі сіламі. Вывучае ўплыў дзяржаўнай сістэмы на грамадства. Мастачка з'яўляецца актывісткай і факусуецца на мастацтве, якое ўплывае на сацыяльныя і палітычныя сферы. Яе мастацкімі сродкамі з'яўляюцца відэа, перформанс, малюнкі, інсталяцыі і тэксты.

У 2007 годзе мастачка заснавала Упраўленне па барацьбе з прапагандай. Палітычная платформа ў супрацоўніцтве з дзеячамі культуры і актывістамі арганізуе і падтрымлівае палітычныя кампаніі, сацыяльныя праекты і выдае падпольныя газеты.

У 2013 годзе Напрушкіна пачала праект Neue Nachbarschaft/Moabit, які вырас да адной з найбуйнейшых ініцыятывы ў Берліне. Дзейнасць дазволіла стварыць моцную супольнасць людзей з досведам мігрантаў і бежанцаў.

Іншыя дзеячкі беларускага мастацтва, у практыцы якога сустракаецца палітычная тэма: Андрэй Анро, Сяргей Белаокі, Андрэй Бусел, Руфіна Базлова, Сяргей Шабохін і іншыя.