10.09.1809 ці 1811

Нарадзіўся ў в. Кукавячына, Віцебскі раён.

1829–1830

Вучыўся ў Дынабургскай школе прапаршчыкаў.

1830–1831

Удзельнічаў у паўстанні, эмігрыраваў у Францыю.

1832–1846

Жыў у Парыжы. Пачаў рыхтаваць мемуары пра лістападаўскае паўстанне – свае і паплечнікаў па барацьбе. Фрагменты іх пад назвай “Паўстанне Вілейскага, Завілейскага і Дзісенскага паветаў” былі выдадзены ананімна ў 1836.

1839

На пасяджэнні Польскага літаратурнага таварыства ў Парыжы А. Рыпінскі прачытаў першы даклад па беларускай этнаграфіі і фальклоры.

1840

На падставе ўласных лекцый выдаў асобнай кнігай фалькларыстычнае даследаванне “Беларусь”, у якім упершыню сістэматызаваў вусную творчасць беларускага народа па жанрах і тэматыцы. У кнізе змешчана вялікая колькасць абрадавых твораў, даюцца апісанні абрадаў, звесткі па гісторыі літаратуры і музычнай культуры Віцебшчыны, апублікаваны народныя рэлігійныя песні кніжнага паходжання, уласныя творы, стылізаваныя пад народныя песні.

1846

Пераехаў у Лондан, дзе займаўся выдавецкай і творчай дзейнасцю, выкладаў мовы, матэматыку і маляванне. Быў шырока вядомы як мастак, сам афармляў уласныя кнігі, выявіў здольнасці да мастацкай фатаграфіі.

1852

Разам з І. Яцкоўскім заснаваў у прыгарадзе Лондана Тотнэме вольную друкарню.

1859

Вярнуўся на радзіму. Пад наглядам паліцыі жыў у в. Кукавячына, пазней пераехаў у маёнтак Страганы. Збіраў узоры багатай беларускай вусна-паэтычнай творчасці, апрацоўваў народныя песні (даў іх класіфікацыю), казкі. Працаваў над гісторыяй беларускай літаратуры, стварыў шэраг біяграфій пісьменнікаў-беларусаў, прытрымліваючыся складзенага самім спіса (55 прозвішчаў).

1886 ці 1900
Памёр у Страганах.