Выбраныя даты:
1 красавіка 1977
Нарадзіўся ў Гомелі (БССР, сёння Рэспубліка Беларусь).
-
Гомельскі філіял Мінскага мастацкага вучылішча ім. Глебава.
-
Скончыў Беларускую дзяржаўную Акадэмію мастацтваў,
2008
Пачаў серыю акцый «Я не…», апранаючыся ў пэўную эпатажную выяву і выходзячы са сваёй кватэры ці студыі ў горад, ідучы па вызначаным маршруце. Пры гэтым аператар дакументаваў дзеянне і фіксаваў рэакцыю гараджан на мастака, які гуляе па горадзе. Міхаіл Гулін выбіраў вобразы-штампы, да якіх у беларускім грамадстве склаліся пэўныя прадузятасці: "партызан", "тэрарыст", "гомасэксуал", "амерыканец", карыкатурна падкрэсліваючы ў сваім уборы клішэ, якія стаялі ў дачыненні да гэтых вобразаў. Пры гэтым на ім заўсёды была таблічка з напісаным уручную тэкстам: "Ich bin kein Partisan", "Я не тэрарыст", "Я не гей", "Я не амерыканец", ствараючы дысбаланс паміж вонкавым выглядам і адмаўленнем абранай вобразнасці. Падобны погляд дазваляе задацца пытаннямі аб сацыяльнай і культурнай разнастайнасці, аб калектыўнай ідэнтычнасці, памяці і надзённых сацыяльных праблемах. У далейшым ён працягнуў серыю, у тым ліку ў іншых краінах, выяўляючы табуяваныя і клішаваныя мясцовыя выявы.
2010
Стварыў буйную скульптуру, якая нагадвае гіганцкую кратавую нару і разам з ёй і аператарам зладзіў дрэйф па Мінску, здымаючы аб'ект у розных гарадскіх умовах, а таксама рэакцыю гледачоў, некаторым з якіх мастак прапаноўваў узаемадзейнічаць з аб'ектам. Скульптура задумвалася, як спосаб працы з гарадской прасторай, накіраваны ўжо не на выяўленне сацыяльных фобій, а на праблематызацыю самой гэтай прасторы. У фінале здымачнага дня ў нару ўлезла жанчына, скарыстаўшыся аб'ектам як трыбунай для апавядання трагічнай гісторыі свайго жыцця. Сама ідэя пераноснай скульптуры дазваляе, з аднаго боку, пераадолець уласцівае Мінску адчужэнне, якое выяўляецца ў тым, што гараджане ніяк не могуць уплываць на тое, як выглядаюць вуліцы і плошчы роднага горада. З іншага, стварыць нешта накшталт манумента будучыні - індывідуалізаванага, мабільнага і інтэрактыўнага адначасова. Мастак экспануе гэтую сітуацыянісцкую працу "Норка" ў выглядзе відэа-дакументацыі, уключаючы ў экспазіцыю сам аб'ект.
9 кастрычніка 2012
Мастак падрыхтаваў чарговы дрэйф па Менску ў межах міжнароднага праекту “Going Public. Пра цяжкасці публічнага выказвання», ініцыяванага Інстытутам ім. Гётэ. Акцыя "Персанальны манумент" са скульптурай-трансформерам, якая складалася з трох ружовых кубоў (40 × 40 см) і жоўтага паралелепіпеда (120 × 40 см), паслядоўна ажыццяўлялася на некалькіх плошчах Мінска. Аднак на Кастрычніцкай плошчы мастак і ягоныя памочнікі былі затрыманыя групай АМАПаўцаў і дастаўленыя ў аддзяленьне міліцыі. Скульптура была канфіскаваная, двое валанцёраў збітыя, супраць удзельнікаў акцыі было выстаўленае абвінавачванне ў супраціве органам правапарадку. У выніку адбылося судовае разбіральніцтва, у выніку якога ўсе ўдзельнікі акцыі паўсталі перад судом, але былі апраўданыя. Пасля затрымання Інстытут ім. Гётэ ў Мінску назваў гэтую акцыю несанкцыянаванай і адмовіў у прававой і матэрыяльнай падтрымцы. Сам мастак быў вымушаны звольніцца з выкладчыцкай пасады ў Беларускім Нацыянальным Тэхнічным універсітэце.
2012
Куратар маштабнай выставы "Палацавы Комплекс" у Гомельскім палацава-паркавым ансамблі.
2014
Куратар групавой выставы "Алфавіт" у Карціннай галерэі Вашчанкі ў Гомелі.