belrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

eng Translation Missing

Квартирник у Артура Клинова

Artur Klinov 1984
Квартира Артура Клинова в Минске

Associated Documents

Воспоминания Андрея Плесанова:

"Конкретных объединений на начало 1986 года, если я только не заблуждаюсь, не было в Минске, кроме группы «Галіна», были квартирные выставки, были выставки в мастерских, например, Артур Клинов года за два до этого провел квартирную выставку. Причем приготовился к ней очень интересно: он разослал всем письма с пригласительным билетом, в котором время было указано с точностью до минуты. Вот текст: «Эзотерическое действие. Просьба быть 5 марта именно в 11.40. Место: ул. Червякова, 18-63. Отправление: автобус 18 от пл. Победы, 4 до ул. В. Хоружей. В дверь не звоните».

Что это значило? Например, человек получал приглашение и должен был прийти, скажем, в 11.53, на осмотр ему выделялось 15 минут, и он должен был уйти, а через 2 минуты должен прийти следующий и т.д. Артур Клинов выкрасил квартиру в черный цвет: стены, пол и потолок, убрал практически всю мебель и расставил картины и объекты. Это было достаточно интересно, и, естественно, никто не уходил. А новые все приходили. В итоге это закончилось хорошей большой тусовкой и удовольствием от полученного результата".

– © Александр Малей: Витебский "Квадрат": Художественное исследование нонконформистского движения художников в Витебске и Минске (1987–2000 гг.), 278 стр.

-

"Андрэй Плясанаў прыгадвае кватэрнік Артура Клінава ў 1986 годзе, калі мастак для кожнага госця падрыхтаваў асабісты запрашальнік, на якім быў напісаны дакладны час наведвання выставы. «Я памятаю, як зайшоў у кватэру — уся прастора ўяўляла сабой выставу, нікога не было»"

– © Коллекция пАРТизана: "Минск. Нонконформизм 1980-х", 2016, 9 стр.

-

З успамінаў Артура Клінава: "На старэйшых курсах архітэктурнага факультэта я ўжо актыўна займаўся жывапісам і перад заканчэннем інстытута хацеў зрабіць выставу. Выстаўляцца не было дзе, таму вырашыў зрабіць яе дома. Гэта была, дарэчы, мая першая персанальная выстава. Была вясна, мама з’ехала ў адпачынак, кватэра засталася на мне. Я вынес усю мэблю ў адзін пакой, то бок пад выставу заставаліся два пакоі. Пафарбаваў у іх сцены пэўным чынам — можна сказаць, зрабіў такі адмысловы рамонт пад сябе. Развесіў палотны. Я не рабіў афіцыйнага вернісажа — з запрашэннем людзей і ўрачыстым адкрыццём. Раздрукаваў адмысловыя персанальныя запрашальнікі, дзе для кожнага быў пазначаны свой час, запячатаў іх у чорныя канверты без подпісу і зваротнага адраса і разаслаў розным людзям — знаёмым мастакам, выкладчыкам з універсітэта, сябрам. Публіка ішла ад самай раніцы. Я быў тут, але часам выходзіў, нікога адмыслова не сустракаў. Дзверы заўсёды былі адчыненыя. Водгукі былі выключна станоўчыя. У тыя часы мала чаго адбывалася цікавага, таму, канешне, усім вельмі падабалася. Асабліва ў такім незвычайным фармаце — усё выглядала як гэткі таямнічы, нават эзатэрычны рытуал".

– © Коллекция пАРТизана: "Минск. Нонконформизм 1980-х", 2016, 75 стр.