Асноватворнай ідэяй гэтай серыі фотаздымкаў з'яўляецца ўзнікненне невытлумачальных трыгераў энергетычных патокаў, якія прыходзяць з вясной, або таго, што таксама можна апісаць як моманты ўсплывання сэксуальнага запалу без сэксуальнага аб'екта. Пачынаючы з майго палавога паспявання, першым вельмі тонкім напамінам аб бадзёрасці і абуджэнні, якія адбываюцца вясной, быў водар кустоў барбарыса, якія распускаюцца ў пачатку мая. Яны нібы распаўсюджвалі прывідны пах мужчынскай спермы. Набліжаючыся непасрэдна да вясны, немагчыма не заўважыць схаваную ў ночы эротыку квітнеючай флоры. Заспеты знянацку, адкрыты малады бутон імкнецца выратавацца ад нарастаючага напружання, распусціўшыся. Я сам, як мастак, надаю гэтыя якасці вясноваму часу, абмежаванаму культурным кантэкстам, ці проста іду сваім шляхам разважанняў? Ці гэтыя працэсы сапраўды закладзены ў прыродзе і магічным чынам адбываюцца праз жывыя арганізмы? Гэта застаецца пытаннем. Тонкая, зямная, далікатная цялесная энергія абуджаецца і пераплятаецца з пахамі і формамі будучай вясны. Усё прасякнута рытмам квітнеючага начнога горада, напоўненага мелодыяй флірту і нарастаючай жыццёвай сілы людзей. 2015 год

У рамках выставы «USE ShTO CVERDAE RASTAE U PAVETRI», Музей Максіма Багдановіча, Мінск, BY. 2015 год