engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

Ян Рустэм

1762–1835

Мастак і педагог армянскага паходжання. Адзін з заснавальнікаў літоўскай нацыянальнай мастацкай школы.

У ранніх працах выразна ўплыў французскага класіцызму, пазней у яго творах з'яўляюцца рысы рамантызму. Пісаў аўтапартрэты і партрэты, жанравыя сцэны ў духу ранняга рамантызму, акварэлі і малюнкі з гарадскога і сельскага жыцця з выкарыстаннем розных тэхнік.

Творы захоўваюцца ў музеях Нямеччыны, Літвы, Беларусі і Польшчы.

Жыў і працаваў пераважна ў Вільні (Літва).

Выбраныя творы

Звязаныя імёны

Выбраныя даты:

1762

Нарадзіўся ў Канстанцінопалі (Асманская Імперыя, зараз Стамбул, Турцыя).

У 1774

Сіратой быў прывезены ў Варшаву з Канстанцінопаля князем Адамам Казімірам Чартарыйскім. На яго сродкі выхоўваўся і вучыўся выяўленчаму мастацтву ў Варшаве.

1788-1789

Вучыўся мастацтву ў Германіі.

Пасля 1789

Пасля вяртання з Германіі працаваў мастаком у тэатры Міхаіла Казіміра Агінскага ў Слоніме (цяпер Гродзенская вобласць, Рэспубліка Беларусь).

З 1798

Выкладаў у Галоўнай віленскай школе (пасля была пераўтворана ў імператарскі Віленскі ўніверсітэт).

1807

Стаў прафесарам і загадваў Віленскай мастацкай школай пры ўніверсітэце.

З 1813

Быў актыўным членам масонскай ложы "Роўны літовец".

У 1820

Арганізаваў першую ў Літве выставу выяўленчага мастацтва, на якой былі прэзентаваны работы яго вучняў.

21 чэрвеня 1835

Памёр у маёнтку Пушкі, г. Дукшталяй, Расійская імперыя (цяпер Ігналінскі раён, Літва), дзе і пахаваны.