engrus
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2004
  • 2003
  • 2002
  • 2001
  • 2000
  • 1999
  • 1998
  • 1997
  • 1996
  • 1995
  • 1994
  • 1993
  • 1992
  • 1991
  • 1990
  • 1989
  • 1988
  • 1987
  • 1985
  • 1984
  • 1982
  • 1971

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2004

2003

2002

2001

2000

1999

1998

1997

1996

1995

1994

1993

1992

1991

1990

1989

1988

1987

1985

1984

1982

1971

bel Аўтаматычны пераклад

Апошняе дзіця

Зміцер Брушка 2015
Крыніца - персанальны сайт аўтара: dmitrybrushko.com/chasha (год паказаны прыблізна)

Вёска Чаша Клецкага раёна знаходзіцца за 160 кіламетраў ад Мінска. Гадоў трыццаць таму тут у кожным двары былі дзеці - і мясцовыя, і ўнукі прыязджалі. У канцы 90-х сяло стала паміраць. У сельсавеце запомнілася зводка па вёсцы: "памерла за год - 11 чалавек, нарадзілася - прочырк".

Зараз у Чашы жыве 41 чалавек, з іх усяго адно дзіця - Максім Шамрук. Дзякуючы гэтаму хлопчыку ў ціхую вёску штодзень у 7.15 заязджае аўтобус з таблічкай "Школьны". На прыпынку ў пляме святла ад ліхтара штораніцы стаяць дзве фігуркі - Максіма і яго бабулі Зоі Пятроўны. Хлопчык - сірата: бацька загінуў сем гадоў таму, пасля смерці маці прайшло чатыры гады. Бабуля, дзядуля, шчанюк Джэк і вёска Чаша - гэта ўвесь свет Максіма. Хлопчык - сірата: бацька загінуў сем гадоў таму, пасля смерці маці прайшло чатыры гады. Бабуля, дзядуля, шчанюк Джэк і вёска Чаша - гэта ўвесь свет Максіма.